我知道有很多关于这个话题的问题。我有两个调用arrPrint方法的过程。
第一个步骤:
public class Test {
public static void main(String args[]) {
int[] arr = new int[5];
arr = new int[] { 1, 2, 3, 4, 5 };
Test test = new Test();
test.arrPrint(arr);
}
public void arrPrint(int[] arr) {
for (int i = 0; i < arr.length; i++)
System.out.println(arr[i]);
}
}
第二步:
public class Test {
public static void main(String args[]) {
int[] arr = new int[5];
arr = new int[] { 1, 2, 3, 4, 5 };
arrPrint(arr);
}
public static void arrPrint(int[] arr) {
for (int i = 0; i < arr.length; i++)
System.out.println(arr[i]);
}
}
哪种程序是最好的?为什么?
发布于 2015-10-20 21:39:34
实例方法在类的实例上运行,因此要执行实例方法,您需要类的实例。因此,如果要从静态方法中调用实例方法,则需要对实例进行一些访问,可以是全局变量,也可以是作为参数传递。否则,您将得到一个编译错误。
发布于 2015-10-20 21:48:50
“实例方法”是指该方法需要在类的一个实例上执行。对象的意义在于,实例可以有自己的专用数据,实例方法对这些数据进行操作,因此尝试调用没有对象实例的实例方法是没有意义的。如果您将示例重写为:
public class Test {
int[] arr = new int[] {1,2,3,4,5};
public static void main(String args[]) {
Test test = new Test();
test.arrPrint();
}
public void arrPrint() {
for (int i = 0; i < arr.length; i++)
System.out.println(arr[i]);
}
}
然后这就变得更简单了。Test的实例有自己的数据,实例方法可以访问这些数据并对其执行某些操作。
看看像String或ArrayList这样的JDK类,看看它们是如何设计的。它们封装数据,并允许通过实例方法访问数据。
另一方面,静态方法看不到实例数据,因为它们不属于对象实例。如果一个实例方法没有接触任何实例数据,一些静态分析工具,如sonarqube,会建议将实例方法更改为静态方法。由于您的方法对传入的数据进行操作,并且不需要创建对象将其作为实例方法调用,因此最好将其作为静态方法。
发布于 2015-10-20 21:58:20
如果您想在另一个类中使用方法arrPrint
,则使用第二个过程。
public class A{
public int[] intArray;
public A(int[] intArray) {
this.intArray = intArray;
}
public int[] getIntArray() {
return intArray;
}
}
public class Pourtest {
public static void main(String args[]) {
int[] arr = new int[5];
arr = new int[] { 1, 2, 3, 4, 5 };
A a = new A(arr);
arrPrint(a.getIntArray());
}
public static void arrPrint(int[] arr) {
for (int i = 0; i < arr.length; i++)System.out.println(arr[i]);
}
}
https://stackoverflow.com/questions/33238175
复制相似问题